مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.
2. کفّاره‌های تخییری
مسأله 1098. در سه مورد کفّاره‌ای که بر فرد واجب می‌شود، کفّارۀ تخییری است. آن موارد عبارتند از:
الف. كسى كه يک روز از ماه رمضان را عمداً با «خوردن» يا «آشاميدن» يا «نزدیکی» (جماع) يا «استمناء» يا «باقى ماندن بر جنابت» افطار كرده است.
این حکم، در مورد «باقی ماندن زن بر حیض یا نفاس» نیز بنابر احتیاط واجب جاری است.
شایان ذکر است، در حکم مذکور، فرقی بین اینکه روزۀ ماه رمضان را به حلال افطار کرده یا حرام نیست، هرچند احتیاط مستحب است در صورت افطار به حرام «کفّارۀ جمع» بدهد. [632]
ب. كسى كه با عهد شرعى خود عمداً مخالفت نموده و آن را بشکند.
ج. كسى كه اعتكاف واجب خود را عمداً با نزدیکی (جماع) - هرچند در شب - باطل كند، که توضیح آن در فصل اعتکاف بیان شد.
مسأله 1099. کفّاره در هر یک از سه مورد مسألۀ قبل عبارت است از آزاد كردن يک بنده در راه خدا يا روزه گرفتن دو ماه پى در پى - با توضیحی که بعداً ذکر می‌شود - يا طعام دادن به شصت فقير.
[632] توضیح بیشتر در فصل روزه، مبحث «کفّاره روزه ماه رمضان» بیان شده است.