کیفیّت تطهیر مخرج ادرار و مدفوع

مسأله 79. مخرج ادرار تنها با آب پاک می‌‌شود و یک بار شستن با آب كر یا آب لوله كشی شهری یا آب قلیل كافی است، هرچند احتیاط مستحب این است كه با آب قلیل دو بار شسته شود و بهتر آن است كه سه بار شسته شود.

مسأله 80. در سه صورت، مخرج مدفوع فقط با آب پاک می‌‌شود:

اوّل: آنكه با مدفوع، نجاست دیگری مثل خون بیرون آمده باشد؛

دوّم: آنكه نجاستی از بیرون به مخرج مدفوع رسیده باشد، به جز رسیدن ادرار به مخرج مدفوع در زنان؛

سوّم: آنكه اطراف مخرج، بیشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد.

در غیر این سه صورت، می‌‌توان مخرج را با آب شست و یا به دستوری كه بعداً گفته می‌‌شود، با پارچه و سنگ و مانند اینها پاک كرد، هرچند شستن با آب بهتر است.

مسأله 81. اگر مخرج مدفوع با آب شسته شود، باید چیزی از مدفوع بر آن نماند، ولی باقی ماندن رنگ و بوی آن اشکال ندارد و اگر در دفعۀ اوّل طوری شسته شود كه ذرّه‌‌ای از مدفوع بر آن نماند، دوباره شستن آن لازم نیست.

مسأله 82. مخرج مدفوع را می‌توان با سنگ یا كلوخ یا پارچه و مانند اینها - اگر خشک و پاک باشد - تطهیر كرد و چنانچه رطوبت كمی داشته باشد كه محل را تر نكند، اشكال ندارد.

مسأله 83. اگر مخرج مدفوع با اشیائی مانند سنگ یا كلوخ یا پارچه، یک مرتبه كاملاً پاكیزه شود، کافی است؛ ولی بهتر است این عمل، سه مرتبه انجام شود، بلكه با سه قطعه هم باشد؛

امّا اگر با سه مرتبه پاكیزه نشود، باید به قدری تکرار شود تا مخرج كاملاً پاكیزه گردد، ^[44] ولی باقی ماندن اثری كه معمولاً بدون شستن از بین نمی‌‌رود، اشكال ندارد.

مسأله 84. پاک كردن مخرج مدفوع با چیزهایی كه احترام آنها لازم است، مانند كاغذی كه اسم خداوند متعال یا پیامبران بر آن نوشته شده، حرام است و پاک كردن مخرج با استخوان و سرگین اشكال ندارد.

مسأله 85. اگر شک كند مخرج را تطهیر كرده یا نه، لازم است آن را تطهیر نماید، هرچند به‌طور معمول همیشه بعد از ادرار یا مدفوع فوراً تطهیر می‌‌كرده است.

مسأله 86. اگر بعد از نماز شک كند كه قبل از نماز مخرج را تطهیر كرده یا نه، نمازی كه خوانده صحیح است، ولی برای نمازهای بعدی باید تطهیر كند.