شک­هاى باطل كننده

مسأله 1567. شک­هایى كه نماز را باطل مى‏كند از این قرار است:

اوّل: شک در شمارۀ ركعت­هاى نماز دو ركعتى واجب؛ مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شک در شمارۀ ركعت­هاى نماز مستحب و نماز احتیاط، نماز را باطل نمى‏كند.

دوّم: شک در شمارۀ ركعت­هاى نماز سه ركعتى.

سوّم: آنكه فرد در نماز چهار ركعتى، شک كند یک ركعت خوانده یا بیشتر.

چهارم: آنكه در نماز چهار ركعتى قبل از وارد شدن به سجدۀ دوّم، شک كند دو ركعت خوانده یا بیشتر.

پنجم: شک بین دو و پنج، یا دو و بیشتر از پنج.

ششم: شک بین سه و شش، یا سه و بیشتر از شش.

هفتم: شک در ركعت­هاى نماز، طوری كه فرد اصلاً نداند چند ركعت خوانده است؛ (البتّه این شک در حقیقت مورد مستقلّی نیست، بلکه جزء موارد دیگر مثل شک بین یک رکعت و بیشتر می‌باشد).

هشتم: شک بین چهار و شش، یا چهار و بیشتر از شش، به تفصیلى كه خواهد آمد.

مسأله 1568. اگر یكی از شک­های باطل كننده برای انسان پیش آید، نمازگزار می‌تواند پس از به دست نیامدن نتیجه و پابرجا شدن شک، نماز را به هم بزند، هرچند بنابر احتیاط مستحب، پس از آنکه شکّ او پابرجا شد، نماز را به هم نزند، بلكه به قدری فكر كند كه صورت نماز به هم بخورد یا از پیدا شدن یقین یا گمان ناامید شود.