ترجمۀ نماز

· 1. ترجمۀ سوره حمد

«بِسْمِ اللّهِ‏الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»: «بِسْمِ اللّهِ»، یعنی «ابتدا می‌كنم به نام خدا، ذاتی كه جامع جمیع كمالات است و از هر گونه نقص، منزّه می‌‌باشد و عقل‌ها در آن متحیّرند».

«الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»، یعنی «رحمتش واسع و بی‌پایان است و در دنیا شامل مؤمن و كافر می‌شود و در آخرت مختصّ به مؤمنین است».

«اَلْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمیٖنَ»، یعنی «ثناء و حمد مخصوص خداوندی است كه پرورش دهندۀ همۀ موجودات است».

«اَلرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»، معنای آن گذشت.

«مٰالِکِ یَوْمِ الدّیٖنِ»، یعنی «ذات توانایی كه صاحب اختیار روز جزاست».

«إیّٖاكَ نَعْبُدُ وَإیّٖاكَ نَسْتَعیٖنُ»، یعنی «فقط تو را عبادت می‌كنیم و فقط از تو كمک می‌خواهیم».

«اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیٖمَ»، یعنی «ما را به راه راست هدایت كن (كه آن دین اسلام است)».

«صِراطَ الَّذیٖنَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»، یعنی «به راه كسانی كه به آنان نعمت داده‏ای (كه آنان پیغمبران و جانشینان پیغمبران و شهداء و صدّیقین و بندگان صالح و شایسته خداوند متعال هستند)».

«غَیْرِ الْمَغْضُوْبِ عَلَیْهِمْ وَلاَ الضّالّیٖنَ»، یعنی «نه به راه كسانی كه بر ایشان غضب كرده‏ای و نه راه آن كسانی كه گمراهند».

· 2. ترجمۀ سورۀ توحید (قل هو اللّه‏ أحد)

«بِسْمِ اللّهِ‏الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»، معنای آن گذشت.

«قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ»، یعنی «بگو (ای محمّد) كه خداوند، خدایی است یگانه».

«اللّهُ‏‏ الصَّمَدُ»، یعنی «خدایی كه از تمام موجودات بی­نیاز و همه به او نیازمند هستند».

«لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُوْلَدْ»، یعنی «فرزند ندارد و فرزند كسی نیست».

«وَلَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»، یعنی «هرگز مشابه و معادلی ندارد و كسی همتای او نیست».

· 3. ترجمۀ ذكر ركوع و سجود و ذكرهایی كه بعد از آنها مستحب است

«سُبْحانَ رَبّيَ الْعَظیٖمِ وَبِحَمْدِه»، یعنی «پروردگار بزرگ من از هر عیب و نقصی پاک و منزّه است و من مشغول ستایش او هستم».

«سُبْحانَ رَبّيَ الْأَعْلیٰ وَبِحَمْدِه»، یعنی «پروردگار من که از هر کسی بالاتر است، از هر عیب و نقصی پاک و منزّه می‌‌باشد و من مشغول ستایش او هستم».

«سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ»، یعنی «خدا بشنود و بپذیرد ثنای كسی كه او را ستایش می‌كند».

«أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّي وَأَتُوْبُ إِلَیْهِ»، یعنی «طلب آمرزش می‌كنم از خداوندی كه پرورش دهندۀ من است و من به سوی او توبه و بازگشت می‌نمایم».

«بِحَوْلِ اللّهِ وَقُوَّتِهِ أَقُوْمُ وَأَقْعُدُ»، یعنی «به یاری خدای متعال و قوّۀ او برمی‌خیزم و می‌نشینم».

· 4. ترجمۀ قنوت

«لا إِلٰهَ‌ إِلَّا اللّهُ ‌الْحَلیٖمُ ‌الْكَریٖمُ»، یعنی «نیست‌ خدایی ‌سزاوار پرستش، مگر خداوند یكتای بی‌همتایی كه صاحب حلم و كرم است».

«لا إِلٰهَ‌ إِلَّا اللّهُ ‌‏الْعَليُّ الْعَظیٖمُ»، یعنی «نیست خدایی سزاوار پرستش، مگر خداوند یكتای بی‌همتایی كه بلند مرتبه و بزرگ است».

«سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ السَّمٰواتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الْأَرَضیٖنَ السَّبْعِ»، یعنی «پاک و منزّه است خداوندی كه پروردگار هفت آسمان و پروردگار هفت زمین است».

«وَمٰا فیٖهِنَّ وَمٰا بَیْنَهُنَّ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیٖمِ»، یعنی «پروردگار هر چیزی است كه در آسمان‌ها و زمین‌‌ها و ما بین آنهاست و پروردگار عرش بزرگ است».

«وَالْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعٰالَمیٖنَ»، یعنی «حمد و ثنا مخصوص خداوندی است كه پرورش دهندۀ تمام جهانیان است».

· 5. ترجمۀ تسبیحات اربعه

«سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلهِ وَلا إِلٰهَ إِلَّا اللّهُ‏ وَاللّهُ أَكْبَرُ»، یعنی «خداوند متعال، پاک و منزّه است و حمد و ثناء، مخصوص اوست و نیست خدایی سزاوار پرستش مگر خداوند متعال و او بزرگ‌تر است از اینكه او را وصف كنند».

· 6. ترجمۀ تشهّد و سلام نماز

«اَلْحَمْدُ لِلهِ، أَشْهَدُ أَنْ‌لا إِلٰهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریٖكَ لَهُ»، یعنی «حمد و ستایش مخصوص پروردگار است و شهادت می‌دهم كه خدایی سزاوار پرستش نیست، مگر خدایی كه یگانه است و شریک ندارد».

«وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ»، یعنی «شهادت می‌دهم كه محمّد ‏ بندۀ خدا و فرستادۀ اوست».

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ»، یعنی «خدایا رحمت بفرست بر محمّد و آل محمّد».

«وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وارْفَعْ دَرَجَتَهُ»، یعنی «قبول كن شفاعت پیغمبرˆ را و درجۀ آن حضرت را نزد خود بلند و رفیع گردان».

«اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا النَّبيُّ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ»، یعنی «درود و سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت و بركات خدا بر تو باد».

«السَّلامُ عَلَیْنا وَعَلیٰ عِبادِ اللّهِ‏ الصّٰالِحیٖنَ»، یعنی «درود و سلام از خداوند متعال بر ما نمازگزاران و تمام بندگان شایسته او».

«السَّلامُ عَلَیْكُمْ وَرَحْمةُ اللّهِ‏ وَبَركاتُهُ»، یعنی «درود و سلام و رحمت و بركات خداوند بر شما باد» و احتیاط مستحب است در این دو سلام به‌طور اجمالی، قصد سلام بر کسانی را داشته باشد که مقصود شرع مقدّس اسلام از این دو سلام، آنها بوده‌اند، هرچند از بعضی از روایات استفاده می‌شود آنها دو ملک راست و چپ و مؤمنین می‌باشند.