استبراء

مسأله 87. «استبراء از ادرار»، عمل مستحبی است كه مردان بعد از بیرون آمدن ادرار، برای اینكه مجرای ادرار كاملاً از ادرار تخلیه گردد، انجام می‌دهند و این عمل به چند شیوه انجام می‌‌شود؛

یكی از آن روش‌‌ها این است كه فرد بعد از قطع شدن ادرار، اگر مخرج مدفوع نجس شده، اوّل آن را تطهیر كند، بعد سه مرتبه با انگشت میانۀ دست چپ، از مخرج مدفوع تا بیخ آلت بكشد و بعد انگشت شست را روی آلت و انگشت پهلوی شست را زیر آن بگذارد و سه مرتبه تا ختنه‌‌گاه بكشد و پس از آن، سه مرتبه سر آلت را فشار دهد تا باقیمانده قطرات ادرار خارج شود؛

امّا «استبراء از منی» آن است كه بعد از خروج منی، ادرار كنند تا ذرّات باقیماندۀ منی خارج شود.

مسأله 88. رطوبت‌‌هایی كه از مخرج ادرار انسان خارج می‌‌شود - غیر از ادرار و منی - سه نوع است:

اوّل: آبی كه گاه با تحریک شهوت از مرد خارج می‌‌شود و به آن «مَذْی» می‌‌گویند؛

دوّم: آبی كه گاه بعد از منی بیرون می‌‌آید و به آن «وَذْی» گفته می‌‌شود؛

سوّم: آبی كه گاه بعد از ادرار بیرون می‌‌آید و به آن «وَدْی» ‌می‌‌گویند.

همۀ این آب‌ها، در صورتی كه بعد از خروج از مجرا، آلوده به ادرار و منی نباشد، پاک است.

«فایدۀ استبراء از ادرار» این است كه چنانچه انسان بعد از ادرار کردن استبراء كند و بعد، آب مشكوكی از او خارج شود و شک كند كه ادرار است یا یكی از این سه آب، آن آب مشکوک پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی‌‌كند؛ امّا اگر استبراء نكرده، باید دوباره وضو بگیرد و محل را بشوید.

همینطور، «فایدۀ استبراء از منی» این است كه اگر رطوبت مشكوكی از او خارج شود و نداند منی است یا یكی از آب‌‌های پاک، آن فرد حکم جنب را ندارد و اگر استبراء نكند و رطوبت مشكوكی از او خارج شود و احتمال دهد منی باشد، حکم جنب را دارد.

مسأله 89. اگر مردی شک كند كه استبراء از ادرار كرده یا نه و رطوبتی از او بیرون آید كه نداند پاک است یا نه، نجس می‌‌باشد و چنانچه وضو گرفته باشد، باطل می‌‌شود؛

ولی اگر شک كند استبرائی كه كرده درست بوده یا نه و رطوبتی از او بیرون آید كه نداند پاک است یا نه، پاک می‌باشد و وضو را هم باطل نمی‌‌كند.

مسأله 90. كسی كه استبراء از ادرار نكرده یا شک دارد كه استبراء كرده یا نه، اگر به جهت آن كه مدّتی از ادرار كردن او گذشته، اطمینان كند ادراری در مجرا نمانده است و رطوبتی ببیند و شک كند پاک است یا نه، آن رطوبت پاک می‌‌باشد و وضو را هم باطل نمی‌‌كند.

مسأله 91. اگر انسان بعد از ادرار استبراء كند و وضو بگیرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتی ببیند كه بداند یا ادرار است یا منی، واجب است برای نماز و سایر کارهایی که وضو لازم دارد، احتیاطاً‌ غسل كند و وضو هم بگیرد؛ ولی اگر‌‌‌‌‌‌‌‌‌ وضو نگرفته باشد، فقط وضو گرفتن كافی است.

مسأله 92. برای زن، استبراء از ادرار یا منی نیست و اگر رطوبتی ببیند و شک كند كه ادرار است یا نه، یا شک کند منی است یا نه، پاک می‌‌باشد و وضو و غسل او را هم باطل نمی‌كند.