مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.
مسأله 927. متولّی موقوفه لازم است غبطه و صلاح وقف را لحاظ نموده و نباید در واگذاری حقوق موقوفه - مانند حقّ تقدیمی یا حقّ پذیرۀ زمین وقفی [789] - به دیگران، به گونهای عمل نماید که مالیّت موقوفه یا منافع آن برای همیشه کاهش یافته یا اصل عین موقوفه به خطر افتد؛ [790]
البتّه، ممکن است گاه مثلاً به دلیل اینکه مستأجری برای زمین پیدا نمیشود، مصلحت موقوفه اقتضا کند حقّ تقدیمی یا حقّ پذیره واگذار شود، که در این مورد [791] میتوان حقّ تقدیمی یا پذیرۀ موقوفه را به مقداری که خلاف مصلحت وقف نباشد واگذار نمود. [792]
بنابراین، تا حدّ امکان نباید حقّ تقدیمی یا پذیره بهطور دائم واگذار شود، [793] ولی چنانچه واگذاری آن بهطور موقّت - هرچند نسبتاً طولانی - ممکن نباشد، مثل اینکه کسی حاضر نباشد اقدام به پرداخت وجه مناسبی در قبال در اختیار گرفتن موقّت آن نماید، با رعایت توضیحاتی که در مسألۀ «913» ذکر شد، حقّ تقدیمی یا پذیره بهطور دائم واگذار میگردد و با پول آن، [794] محلّ دیگری خریداری شده [795] و در جهت وقف بکار گرفته میشود.