مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.
مغارسه
مسأله 846. «مغارسه»، قراردادی است بین دو نفر که طیّ آن، فرد زمینی را در اختیار دیگری قرار می‌دهد تا در آن نهال بکارد و آنچه عمل میآید برای هر دو باشد؛ [752] چه اینکه نهالها متعلّق به مالک زمین باشد یا کسی که درخت می‌کارد یا مربوط به هر دو باشد.
چنین قراردادی صحیح است، هرچند احتیاط مستحب در ترک آن می‌باشد.
مسأله 847. برای رسیدن به نتیجۀ مغارسه، [753] می‌توان از قراردادهای دیگری نیز استفاده نمود؛
مثل آنکه بر آنچه در مسألۀ قبل ذکر شد، مصالحه کنند یا آنکه در نهالها شریک شوند، [754] سپس مالک زمین، طرف مقابل را برای کاشتن نهال و نگهداری و رسیدگی به آنها در مدّت معیّن، در مقابل نصف منافع زمین در آن مدّت اجیر نماید.
[752]. طوری که در درختان به نسبت کسر معیّنی شریک باشند.
[753]. برای کسانی که می‌خواهند احتیاط مستحب مسألۀ قبل را رعایت کرده و از قرارداد مغارسه استفاده نکنند.
[754]. با توضیحاتی که در کتاب شرکت برای ایجاد شراکت در اموال ذکر شد، مانند آنچه در مسائل «717 و 718» بیان شده است.