مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.
تعریف و شرایط اصل عاریه
مسأله 1233. «عاریه» آن است که انسان مالی [1089] را در اختیار دیگری قرار دهد تا بدون اینکه عوضی بپردازد (به‌طور مجّانی) از آن استفاده کند.
مسأله 1234. عاریه «عقد» [1090] می‌باشد و برای محقّق شدنش، لازم است «ایجاب و قبول» به صورت لفظی یا عملی صورت گیرد.
بنابراین، اگر مثلاً صاحب مال، آن را به عنوان عاریه به دیگری بدهد و او هم به همین قصد بگیرد، عاریه محقّق شده است (عاریه معاطاتی).
[1089]. منظور، مالی است که به صورت «عین شخصی» باشد نه «کلّی در ذمّه»؛ معنای عین شخصی و کلّی در ذمّه از توضیحات مذکور، در مسائل «81 تا 83» معلوم می‌شود.
[1090] معنای عقد در مسألۀ «75» ذکر شد.