مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.

توضیح‌ المسائل جامع

1. کفّاره‌های ترتیبی

مسأله 1094. کفّاره‌های ترتیبی عبارتند از:

الف. کفّارۀ افطار عمدی روزۀ قضای ماه رمضان بعد از ظهر (با توضیحی که ذکر می‌شود)؛

ب. کفّارۀ قتل غیر عمد (چه قتل خطایی باشد و چه شبه عمد)؛ [629]

ج. کفّارۀ ظِهار. [630]

‌توضیح کفّاره در این موارد، در مسائل بعد بیان می‌شود.

مسأله 1095. كسى كه روزۀ قضاى ماه رمضان خود را بعد از ظهر، عمداً با «خوردن» يا «آشاميدن» يا «نزدیکی» (جماع) يا «استمناء» افطار کند، واجب است ده فقیر را طعام دهد و در صورتی که از طعام دادن ناتوان باشد، سه روز روزه بگيرد و احتياط مستحب آن است كه سه روز روزه پى در پى باشد و اگر از گرفتن سه روز روزه ناتوان باشد، باید استغفار نماید.

مسأله 1096. کسی که مرتکب قتل غیر عمد شده، واجب است بنده­ای را در راه خدا آزاد کند و اگر از آزاد كردن بنده ناتوان باشد، [631] دو ماه پى در پى با توضیحی که بعداً ذکر می‌شود، روزه بگيرد و اگر از آن هم ناتوان باشد، به شصت فقير طعام دهد.

مسأله 1097. کفّارۀ ظِهار همانند كفّارۀ قتل غیر عمد است كه در مسألۀ‌ قبل ذکر شد.


[629] تعریف انواع قتل در جلد چهارم، فصل «دیات» ذکر می­شود.
[630] «ظِهار» عبارت است از اينكه مردی به همسرش در حضور دو مرد عادل بگويد: «زَوْجَتی عَلَیَّ كَظَهْرِ اُمّي»، همسرم بر من همانند پشت مادرم باشد و پشت زن خويش را به پشت مادر يا خواهر يا يكی از محارم نسبی خويش تشبيه نمايد كه به عنوان نوعی طلاق در زمان جاهلیّت رایج بوده و اين عمل در شرع مقدّس اسلام حرام می­باشد و نزديكی با زن بعد از ظهار جایز نیست و اگر فرد بخواهد با همسرش نزديكی نمايد، لازم است ابتدا كفّارۀ ظهار بدهد، سپس نزديكی با وی حلال می‌شود. تفصیل احکام آن، در کتاب منهاج الصالحین، جلد سوّم، فصل «ظهار» ذکر شده است.
[631] در زمان معاصر که برده و کنیز در دسترس نیست، آزاد کردن بنده ساقط است و آزاد کردن افراد زندانی، حکم آزاد کردن بنده را ندارد. این حکم، در سایر موارد کفّارات نیز جاری است.