حَجْر (احکام افرادی که از تصرّف در اموال خود ممنوع هستند)

مسأله 1603. برخی از افراد شرعاً نسبت به تصرّف در «اموال خود» و نیز تصرّف در «نَفْس خود» ^[1348] و همین‌طور تصرّف در «ذمّۀ خود» محدودیّت‌هایی دارند و شرعاً ممنوع از تصرّف می‌باشند؛

این افراد «محجور» نامیده می‌شوند که مهم‌ترین آنان عبارتند از «نابالغ»، «دیوانه»، «سفیه»، «مفلّس» و «فرد مریض در مرض وفات»؛

احکام مربوط به محجورین، در مسائل بعد ذکر می‌شود.