مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.

توضیح‌ المسائل جامع

تشییع جنازه

مسأله 812. شرکت مردان در تشییع جنازۀ متوفّیٰ مستحب است و در فضیلت آن روایات زیادی نقل شده و برای تشییع جنازه، مستحباتی شمرده شده، که از جملۀ آنها موارد ذیل است:

1. اولياء ميّت، مؤمنين را از وفات متوفّیٰ مطّلع سازند تا در تشییع جنازۀ او حاضر شوند.

2. روی جنازه را با پارچه­ای بپوشانند و پارچۀ مذکور فاخر و تزئینی نباشد.

3. وقتی نگاه فرد به جنازه می‌افتد، بگوید:

«إِنّٰا لِلهِ وَإِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ، اللّهُ أَكْبَرُ، هٰذٰا مٰا وَعَدَنَا اللّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللّهُ وَرَسُولُهُ، اللّٰهُمَّ زِدْنٰا إيمٰانَاً وَتَسْليماً، الْحَمْدُ لِلهِ الَّذي تَعَزَّزَ بِالْقُدْرَةِ وَقَهَرَ الْعِبادَ بِالْمَوْتِ».

شایان ذکر است، خواندن این دعا اختصاص به فرد تشییع کننده ندارد، بلكه برای هر كسی كه نگاهش به جنازه می­افتد، مستحب است.

4. حمل کنندۀ جنازه در وقت برداشتن آن و حمل جنازه بگويد:

«بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ وَصَلَّی اللّهُ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ».

5. تشییع كننده به دنبال جنازه، پياده راه برود نه سواره.

6. جنازه را بر شانه‌های خود حمل کنند، نه روی وسایل نقلیه؛ مگر در هنگام ضرورت مثل دوری راه.

7. حمل کنندگان جنازه، حدّاقل چهار نفر باشند.

8. تشییع کننده از چهار گوشۀ جنازه آن را حمل کند و هر چهار گوشه را بردارد که به این کار تربیع گفته می‌شود و بهتر در كيفيّت آن چنین است كه از گوشۀ جلوی تابوت در طرف راست میّت شروع کند و آن را بر شانۀ راست خود بگذارد و بعد گوشۀ عقب تابوت در طرف راست میّت را روی شانه راست خود حمل کند، سپس گوشۀ عقب تابوت در طرف چپ میّت را روی شانۀ چپ خود حمل کند و بعد به جلوی تابوت برود و سمت چپ میّت را روی شانۀ چپ خود حمل نماید.

9. تشییع كننده از پشت سر جنازه يا دو طرف آن راه برود، نه جلوی آن و پشت سر راه رفتن افضل است.

10. تشییع كننده خاشع باشد و تدبُّر و تفكُّر نمايد و از دیدن جنازه عبرت بگیرد و خود را به منزلۀ آن ميّت فرض كند و خيال كند كه او را به دنيا برگردانده‌اند، پس در فكر آخرت خود باشد.

11. شایسته است جنازه با سرعتی میانه و معتدل حرکت داده شود.

12. صاحبان عزا پا برهنه راه بروند يا تغيير وضعی بدهند كه معلوم باشد صاحبان مصيبت هستند.

13. برای شرکت در تشييع جنازه حدّ معيّنی نيست و بهتر آن است که فرد تا هنگام نماز، بلکه تا هنگام دفن میّت صبر کرده و در تشییع جنازه حضور داشته باشد.

مسأله 813. موارد ذیل، از مکروهات تشییع جنازه شمرده شده است:

1. فرد تشییع کننده بخندد یا مشغول انجام کاری گردد که لهو و لعب محسوب می‌شود.

2. تشییع کننده به غير ذكر و دعا و استغفار و مانند آن سخن بگوید، حتّی در روایت نقل شده است که بر فرد تشییع کنندۀ جنازه، سلام نکنند.

3. تشییع کننده، دست بر ران پای خویش یا پشت دست دیگرش بزند.

4. تشییع کننده بگويد «بر متوفّیٰ ترحّم كنيد، برای او طلب آمرزش كنيد، با او مدارا کنید».

5. تشييع کننده سواره باشد، مگر به جهت عذری؛ البتّه در هنگام مراجعت از تشییع جنازه، سوار بودن مكروه نيست.

6. تشییع کننده، جلوی جنازه راه برود.

7. جنازه را با سرعت و تند ببرند.