مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.

توضیح‌ المسائل جامع

شرایط سه طرف قرارداد حواله

مسأله 1113. سه طرف حواله (بدهکار و طلبکار و شخصی که بر او حواله می‌شود) بايد بالغ و عاقل باشند و نیز سفیه نبوده و حواله و قبول آن را با قصد و اختیار انجام دهند؛

علاوه بر این، حواله دهنده (بدهکار) و فرد حواله شده (طلبکار) بايد جزء سایر کسانی که از تصرّف در اموال خود ممنوع‌ هستند [1008] (مانند مفلّس) نباشند؛ مگر آنکه شخصی که به او حواله شده به حواله دهنده بدهکار نباشد (حواله بر بریء صورت گرفته باشد) که در این صورت چنانچه حواله دهنده مفلّس باشد، ‌اشکال ندارد.

مسأله 1114. مفلّس بودن شخصی كه دین به او حواله می­شود (شخص ثالث)، اشكال ندارد؛

البتّه، چنانچه حواله را زمانی قبول کرده باشد که هنوز حاکم شرع حکم به ورشکستگی او نکرده، فرد حواله شده (طلبكار) جزء طلبكاران وی (كه قرار است اموال او بین آنان تقسیم شود) به حساب می­آید؛ امّا اگر قبول حواله بعد از صدور حكم حاكم شرع بوده، فرد حواله شده جزء طلبکاران مذكور به حساب نمی­آید.

شایان ذکر است، اگر طلبكار اطلاع از ورشكستگی یا فقیر بودن شخصی كه به او حواله شده نداشته، حکم آن در مسألۀ «1124» ذکر می‌شود.


[1008]. توضیحات مربوط به این افراد، در فصل «حَجْر» ذکر می­شود.