مركز ارتباط حضرت آیت الله العظمی سید علی حسينى سیستانی (مد ظله) در لندن، اروپا، شمال و جنوب امریکا است.

توضیح‌ المسائل جامع

ازدواج با زن یائسه یا صغیره‌ای که طلاق داده شده

مسأله 1596. بر طبق مذهب اماميّه، زن مطلّقۀ يائسه و صغيره - هرچند با آنها نزديكى شده باشد [1345] - عدّه ندارند، ولی بر طبق مذاهب اهل تسنّن - با اختلافى كه در شروط عدّه براى صغيره دارند - عدّه بر آنان واجب است.

بنابراین، اگر شوهر از اهل تسنّن باشد و زن يائسه يا صغيره‏اش را - با اعتقاد به لزوم عدّه - طلاق دهد، بنا بر «قاعدۀ اقرار»، ملزم به رعايت قواعد مذهب خویش مى‏شود (مانند باطل بودن ازدواج با خواهر همسر مطلّقه­اش در ایّام عدّه یا باطل بودن ازدواج با زنانى كه جمع آنان با زن مطلّقه­اش در دوران عدّه حرام است).

البتّه، احتياط لازم براى مرد شيعى نيز آن است كه با اين زن پيش از تمام شدن عدّه‏اش ازدواج نكند و آن زن نيز چنانچه شيعه باشد يا شيعه بشود، احتیاط لازم آن است که تا پايان عدّه، اقدام به ازدواج ننماید؛

همچنين، احتیاط لازم آن است كه در ايّام عدّه از شوهر نفقه نگيرد، هرچند طبق مذهب شوهر واجب النفقۀ او باشد؛ مگر آنكه از باب اجراى «قاعدۀ مقاصّۀ نوعى» - در صورت وجود شرايط آن - بتواند نفقه بگیرد.


[1345]. البتّه نزدیكی با زنی كه به سنّ بلوغ نرسیده حرام است، چه ازدواج دائم و چه موقّت باشد.